„نیچه“

از لحظه ای که بشر توانست وقایع را ثبت و ضبط کند

دیگر نه عصا مار شد

نه دریا شکافته شد

نه ماه به دونیم تقسیم شد

نه کودکی بدون پدر متولد شد 

نه مرده ای زنده شد

نه انسانی در دل ماهی رفت

نه شتری از دل کوه بیرون آمد

نه آتشی گلستان شد

نه انسانی با حیوانات سخن گفت

نه کسی سوار بر قالیچه ای پرواز کرد

و نه پیامبری ظهور کرد.

پهن کردن چتر تقدس بر سر نظام سیاسی یک سرزمین ، یکی از صدها اشتباه هولناکی هست که هرگز ترمیم نمی شود
زیرا چه آنهایی که این چتر را باز می کنند و چه توده مردمی که در ابتدا آن را می پذیرند، نمی‌دانند حکومت دستاوردی بشری‌ست و حاکمان نیز انسان‌هایی اند که شاید به انواع خطاها آلوده باشند
این اشتباه هولناک صاحبان قدرت را از دایره نقد بیرون می برد و لباسی آسمانی بر قامتشان می دوزد

وقتی نظام سیاسی مقدس شود دیگر نمی‌توان از کاستی‌های آن سخن گفت و هنگامی که اربابان قدرت مشروعیت خود را نه از سوی زمین، بلکه از آسمان دانستند‌‌؛ مسلما خود را پاسخگو به جامعه هم نمی‌دانند و به واسطه این توهم از مردم اطاعت مطلق و بی‌چون و چرا را طلب می کنند

جورج ریتزر
نظريه جامعه‌شناسی دوران معاصر

Not to be absolutely certain is, I think, one of the essential things in rationality

BERTRAND RUSSELL